در همه جاي دنيا انعام (tip) يعني اين كه اگر از كار يك نفر خدماتي خوشت اومد، مبلغي جزئي به عنوان پاداش بهش ميديم اما اين تعريف انگار در ايران كاملا متفاوته، مثل خيلي چيزهاي ديگه كه در كشور ما دچار استحاله ميشه و معني ديگري پيدا مي‌كنه. انعام در ايران در بسياري از موارد يعني پولي كه اگر قبل از انجام كار پرداخت نكني، هيچ تضميني براي انجام درست كارت وجود نخواهد داشت و اين دقيقا به معني «پول زور» است. مثلا همين ديروز كه به كارواش مراجعه كرده بودم، ديدم بعد از خروج از دستگاه، كارگري كه بايد داخل ماشين رو نظافت كنه كارش رو خيلي شل انجام ميده و هنوز قطرات آب روي شيشه رو خشك نكرده رفته سراغ داخل ماشين و خيلي هم بي‌انگيزه كار ميكنه. كاشف به عمل اومد كه اينجا بايد قبل از اين كه كارگر شروع به كار كنه انعامش رو بدي؛ انعامي كه تقريبا معادل مبلغ پرداختي براي اون سرويس هست! ما هم پررو پررو گذاشتيم آخر كار و بعد از اين كه كلي تذكر و گير بهش داديم و ديديم كارش رو درست كرد، انعام رو داديم.

يعني يكي از آرزوهاي من اينه كه اين قبيل مسائل كه در همه جاي دنيا معني واحد و مشتركي داره، در كشور ما هم بين‌المللي بشه و تفاوتي با جاهاي ديگه نداشته باشه.