" گير بازار "

تابستان گذشته حوالي جنگل گيسوم توقف كوتاهي داشتيم تا استراحتي كرده و هندوانه اي بخوريم. در اولين نگاه، چيزي كه به شدت توي ذوق مي زد انبوه بطري هاي خالي نوشيدني (اكثرا سايز بزرگ) و كيسه هاي خالي پفك و تنقلات بود كه در حاشيه جاده و در ميان درختان و علف ها رها شده بود. رها كردن زباله پلاستيكي در طبيعت كه دستكم يكصد سال طول مي كشد تا تجزيه شود، گذشته از تخريب طبيعت و زشت كردن چهره آن، نشانه اي از ضعف جدي فرهنگي در ميان برخي از هموطنان ماست كه فقط به خودشان فكر مي كنند. اين عده از دوستان خيال مي كنند زباله را فقط بايد از خود دور كرد و محيط منزل و خودرو را تميز نگاه داشت، و هيچ اهميتي براي فضاي مشترك با ديگران (مثل خيابان و طبيعت) قائل نيستند؛ فضايي كه خودشان هم لاجرم از آن استفاده مي كنند.

مزيد اطلاع، در حال حاضر در اغلب كشورهاي پيشرفته، زباله ها از مبدا تفكيك مي شوند و مردم هم به شدت آن را رعايت مي كنند. بنده طبق تصوير زير كه خودم تهيه كردم شاهد بودم كه مردم حومه فرانكفورت صبح ها زباله منازلشان را با خودرو شخصي به مقابل سطل هاي تفكيك شده آورده و با دقت و صرف وقت، آنها را در محل تعيين شده خود قرار مي دادند . . . . هردو جانسوزند، اما اين كجا و آن كجا !